Lessen trekken uit prostitutiebeleid Zweden

Met dank overgenomen van Partij van de Arbeid (PvdA) i, M. (Myrthe) Hilkens i, gepubliceerd op maandag 18 februari 2013, 14:32.

Gedwongen prostitutie is een van de belangrijkste misstanden van deze tijd. Donderdag reis ik naar Zweden om het strenge beleid daar te bekijken. Dat land heeft prostitutiebezoek strafbaar gesteld om gedwongen prostitutie tegen te gaan. Ik wil met een open geest kijken wat we van Zweden kunnen leren. Het is niet mijn inzet meteen na mijn reis hoerenlopen te verbieden, maar ik sta er oprecht voor open.

Mijn belangrijkste vraag voor Zweden is: hoe kunnen ze me daar overtuigen dat het illegale circuit niet is gaan bloeien sinds dit besluit. Als het beleid in Zweden betekent dat al die vrouwen waar we nu een beetje zicht op hebben in flatjes verdwijnen, dan heeft ons systeem misschien meer voordelen.

Een groot deel van de prostituees wordt dag in dag uit verkracht. Zo voel ik het, als ik bedenk dat door sommigen wordt geschat dat 50 tot 80 procent van de vrouwen wordt gedwongen. Alleen is het niet de hoerenloper die haar dwingt, maar een mensenhandelaar of een pooier. Of ze wordt gedwongen vanwege een ernstige verslaving. Ik voel me verantwoordelijk voor die vrouwen.

Probeer je voor te stellen dat het je moeder of dochter is die gedwongen in de prostitutie werkt. Het is een van de belangrijkste misstanden van deze tijd. Elke dag worden er vrouwen en kinderen verhandeld. Het is moderne slavernij.

Het is naïef om te denken dat de Nederlandse prostitutie na de legalisatie een normaal beroep is geworden. Als het een gewoon beroep was, zouden mensen het heel normaal moeten vinden als hun zus morgen vertelt dat ze haar lichaam op de Wallen gaat verkopen om de rekeningen te betalen. Dat vind ik heel ongewoon en laten we dat vooral zo houden.

Ons denken over prostitutie moet worden aangescherpt. Het is niet romantisch. En het is ook niet preuts als je dat zegt. We moeten toe naar een cultuurverandering. Veel jongens beschouwen het nog steeds al onderdeel van ouder worden dat je met vrienden over de Wallen loopt en kijkt wat je voor 50 euro kunt kopen. Als je je bewust wordt van het misbruik dat achter de ramen plaatsvindt, is het niet iets om trots op te zijn.