Absurd

Met dank overgenomen van K.G. (Klaas) de Vries i, gepubliceerd op dinsdag 24 mei 2011.

alttekst ontbreekt in origineel bericht
Bron: Blogs PoMo
De methode van verkiezing van de Eerste Kamer is de afgelopen maanden vaak gehekeld.

De Premier noemde het een ‘absurd’ systeem, maar was niet genegen hardop te zeggen wat beter zou zijn. Ik denk dat hij het niet opportuun vond om te zeggen: ‘afschaffen die hap’. Dat zou op dit moment niet goed vallen, omdat de Eerste Kamer in een conjuncturele lift zit.

Hoe komt dat? Naarmate de regeringsfracties elkaar in regeerakkoorden steviger aan de ketting laten leggen en de mensen zien dat binnen die fracties niet meer mag worden nagedacht, is het natuurlijk prettig om nog een volksvertegenwoordiging te hebben waar dat wel op prijs wordt gesteld. Veel illusies moet men daarover natuurlijk niet koesteren, want ook in de Eerste Kamer wordt het ontbreken van binding aan regeerakkoorden vooral met de mond beleden. Maar elke illusie geeft hoop.

Wat is er zo absurd aan het kiessysteem? Iedereen was toch min of meer tevreden dat de uiteindelijk uitslag klopte met die voor de Provinciale Staten? Zeker, maar het feit dat de leden van Provinciale Staten met die uitslag aan de haal kunnen gaan vindt iedereen vreemd. Volgens de verwachting stemt een Statenlid op de Eerste Kamerlijst van de partij waarvoor hijzelf gekozen is. Maar sommigen doen hun stem in de aanbieding bij andere partijen (de Zeeuw Johan Robesin), anderen steken hun middelvinger op naar hun partijcongres en negeren de volgorde van de door hun partij plechtig opgestelde lijst, weer anderen laten zich door hun partij sturen door strategisch te stemmen op kandidaten van partijen waarmee ze het principieel oneens zijn.

Als Rutte dat alles absurd zou vinden is er wel een remedie. Laat de uitslag van de Provinciale Statenverkiezing ook de uitslag zijn van de verkiezing voor de Eerste Kamer. De tegenargumenten die ik daartegen ken zijn allemaal vals. Als iedereen ten minste echt tevreden is dat de wens van de kiezer bij de Provinciale Statenverkiezing uiteindelijk in de machtsverhoudingen in de Eerste Kamer wordt vertaald. En dat is ook een stuk makkelijker voor Statenleden die niet weten dat je met een rood potlood moet stemmen.